birhan keskin

gitmek mi yitmektir kalmak mı artık bilmiyorum yerini yadırgayan eşyalar gibiydim.

bu yüzsüz çağda, sen içimde duruyorsun büsbütün.

şuraya bir cümle koydum. bırak, acımızı birileri duysun hem zaten şiir niye var? dünyanın acısını başkaları da duysun…

''ben hangi kelimeye açsam ağzımı ben hangi kelimeyi nereye koysam bir sonbahar konaklar sesimde. ben hangi kelimeyle girsem akşama ben hangi kelimeyle nereye gitsem yokluğunun renginde depremler düşer boynuma. ben hangi yaprağın ince hüznüyüm sen hangi sersem haydut…''

"...kışı neden bu kadar çok sevdiğini ve neden her şeyin bir sonla noktalandığını sorma,ben de bilmiyorum. anı olacak bir şeyim yok her şeyin dünündeyim."

"bir yerden aşağı, çok aşağı düştüm zaman: solgun ve gri bir koridordu orada çok üşüdüm."

" ben büyüdüm akasyalar öldü üzgünüm. dışınız çok kalabalıktı beni içinizdeki zindana attınızdı olur ya bir gün suyu hatırlar şelale şeytan utanmayı öğrenir ve yüzleşir yüzünüz mevsimlerle sırf bu yüzden büyüdümdü, akasyalar öldü. "

"o benim gözlerime niye öyle, neden öyle, hangi öyle, nasıl öyle bakmıştı ki, ben sağ elimle kalbimi yoklamıştım. "

" kadını dalga sesinden dokumuşlardı. ay ışıklı ve kumsallı. kırılıyordu. "

"şuraya bir cümle koydum bırak, acımızı birileri duysun.. hem zaten şiir niye var ? dünyanın acısını başkaları da duysun..."

"şuraya bir cümle koydum. bırak acımızı birileri duysun.. hem zaten şiir niye var? dünyanın acısını başkaları da duysun.."

"acı mıhlanıp bir kalpte durmasın ortada dursun. olur ya, biri eline alır okşar. biri alnından öper.. az unutursun.."

"buraya bir ayna koydum arada önüne geç bak, sen, şahane bir okursun.. mesai saatlerinde çaktırmadan şiir okursun ne olacak ki? bırak patronlar seni kovsun.."

" bir masal bir taş ağırlığında olabilir mi? olurmuş meğer. "

dünya yordu bizi. benim de söyleyemediklerim var. hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.

"ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata."

"benim sanırım bazen hiç kimsem yok."

"dünya soğur, akşam serinlerken benim sensiz sevinecek bir şeyim yok. kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim ve işte en geniş cümlem; . . i̇çimi açtım sana i̇çini açmak için."

dönem şairlerine karşı umut dolu bakmamı sağlayacak türden muazzam şiirlerin, cümlelerin sahibi bir kadın. ülkece nekrofiliyi bırakıp böyleleri hala yaşıyorken onların değerini bilmeliyiz. yarın çok geç olabilir zira. ←→ ben seni sevgilim, ben seni hep, yüzünden geçen dalgalardan okudum. gözlerine sevgi okudum, ellerine şefkat okudum. annen seni inkar etmişti, aldım etime dokudum. ←→ i̇nsan olan yerlerim çok ağrıyor. ←→ o büyük ve muazzam zamanda unuttum. kanatlarım çok oldu üşüyor benim. bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor. bu yüzden eğik boynum. bir kuşun anısı kalmış bende, saklı. bundan gözlerimdeki kayalık. i̇çimdeki serseri buzullar. dürtme içimdeki narı üstümde beyaz gömlek var.

--- spoiler --- o günden sonra kuracak güzel bir cümlem olmadı hiç dünya için. rüyalarım tüller ve silahlardan bu yana sisli. kıvrılıp giden dalgın bir yol, yolda eski bir taş,limanda bağlı bir tekne, yosunlu bir halat gibi durdum.uzağımda açık denizdi o yürüdü gitti. ben kıyıda ıssız bir ev, ince boğazda gıcırdayan tahta iskele,iskelede bir lastik, az ilerde turuncu bir şamandıra, i̇çimde kuzeyden bir hatıra aksiyle durgun suya vurdum.bir siyah beyaz kare içinde, hepsi hepsi bir hatıra işte bıraktın, unuttum, unutuldum.seni kırdığım yerden beni de kırdılar, ben hiçbir cümleyle ağlayamam artık seni.

buraya, bir inanç bir inat koydum. tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse sen osun. buraya yolun yokuşunu koydum. bildiğim için yokuşu. zorlanırsa nefesin, unutma, ciğer kendini en çabuk onaran organ, valla bak, aklında bulunsun

şimdi ben buraya (bkz: bu kim amk) yazacağım ve bu başlığa entry girenler beni cahillikle suçlayıp linç etmeye kalkacak. sonra bende onlara (bkz: sözlük formatı) diyip, sözlük yazarlığı ile alakaları olmadığı cevabını vereceğim. --- spoiler --- başlığın ilk entrysi tanım içermelidir rarara rörörö --- spoiler --- başlıkta onlarca entry var, bir tanesi bile tanım içermiyor. kim bu adam, bilen yok sanırım. herkes edebiyat kasıp kaçmış resmen.

o kadar şiiri yazılmış birisi de kim olduğunu yazmamış. kırklareli doğumlu nadir kadın şairlerimizden, ilk şiirini 1984'te, 21 yaşında yayımlamış. şiirlerinde genel olarak hüzün havası eser, üstümüzde beyaz gömlek varken "içimizdeki narı" parçalar. --- spoiler --- o büyük ve muazzam zamanda unuttum kanatlarım çok oldu üşüyor benim bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor bu yüzden eğik boynum bir kuşun anısı kalmış bende, saklı bundan gözlerimdeki kayalık, içimdeki serseri buzullar dürtme içimdeki narı üstümde beyaz gömlek var --- spoiler ---

"o benim gözlerime niye öyle, neden öyle, hangi öyle, nasıl öyle bakmıştı ki ben sağ elimle kalbimi yoklamıştım. "

1963 kırıklareli doğumlu türk şair yazar. istanbul üniversitesi sosyoloji mezunu. 2006 altın portakal şiir ödülünü alan ikinci kadın şair. "ba " adlı yapıtıyla tanınmıştır. "dürtme içimdeki narı üstümde beyaz gömlek var."

i̇çimde yeryüzü konuştukça anlıyorum ki, bölünmüş bir hatırayım ben dünyaya dağılan.

i̇çimi açtım sana i̇çini açmak için.

şuraya bir cümle koydum. bırak, acımızı birileri duysun. hem zaten şiir niye var? dünyanın acısını başkaları da duysun

"senin de şarkıların olsun i̇çindeki telleri titreten."

"hem unutma herkes birilerinin yarasını taşır uzaklara."

“insan; insan ne ki, şeyranın bacağı kırık kalıyor insan derken.”

o günden sonra kuracak güzel bir cümlem olmadı hiç dünya için. rüyalarım tüller ve silahlardan bu yana sisli. kıvrılıp giden dalgın bir yol, yolda eski bir taş, limanda bağlı bir tekne, yosunlu bir halat gibi durdum. uzağımda açık denizdi o yürüdü gitti. ben kıyıda ıssız bir ev, ince boğazda gıcırdayan tahta iskele, iskelede bir lastik, az ilerde turuncu bir şamandıra, i̇çimde kuzeyden bir hatıra aksiyle durgun suya vurdum. bir siyah beyaz kare içinde, hepsi hepsi bir hatıra işte bıraktın, unuttum, unutuldum. seni kırdığım yerden beni de kırdılar, ben hiçbir cümleyle ağlayamam artık seni.

"sonra büyü dedin, büyüdük. uza dedin uzadık. boylu boyunca. elimi büktüğün yetmedi belimi büktün, bırak dedin basketi, bıraktım. beş olması gereken yerde dört omur varmış niye eksik ben ne bileyim, sen taktın? al bak sana şiir dedin, onu beşinci omur diye taktım."

içime işleyen acıyı size değil bir suya bırakmayı öğrendim dal olmaktan vazgeçeli çok oldu bu yüzden ne bir ağacım var bana beden ne de çiçek açacak benden.

bir tane daha var ki bunlar çok haklı dizeler. --- spoiler --- Giydiğimiz etek boyuna, doğuracağımız çocuğa karar verenler kim? Kadınlar ilk sevişmesinde neden babasının yüzünü gördü? Küçücük kızlar dedesi yaşındaki adamlarla neden? Neden genelevler var neden hep bir kadın otobanda? Ütü reklamında bir kadın çıplak, Otomobil fuarında bir kadın öyle arabalar üstünde, neden? Doğum günlerimizde bize mutfak robotu hediye edenler kimlerdi? Şakağımıza silahı dayayanlar kimler, kimlerdi?! --- spoiler ---

Aşk iki kişi arasında asla eşitlenmeyendir Ben bir Divan şairi değilim ki sevgilim Sana bercesteler düzeyim Yine de giderayak, gözlerine, ellerine, ayaklarına Tutulmuşluğumu herkes bilsin isterim. Ben bir divan şairi değilim ki sevgilim....

”annemin bir sürü gülü var ve açtıkça kesiyor annem gülleri. ”kesme, dalında güzel” diyorum, ”güller kesildikçe açar” diyor annem, tabiatın kanunu böyleymiş. ben bazı kanunlara hiç alışamam zaten.”

''senden kalkıp başka ellere gidemem. rüzgar ve kuytu, yağmur ve uykuyduk birbirimize.''

''dürtme içimdeki narı,üstümde beyaz gömlek var.''

"ben hiçbir cümleyle ağlayamam artık seni." (bkz: ba)

“ İçime işleyen acıyı size değil bir suya bırakmayı öğrendim dal olmaktan vazgeçeli çok oldu bu yüzden ne bir ağacım var bana beden ne de çiçek açacak benden.”

Ey kimselere değişmediğim ayrılığın neden bunca ağır?

geçtiğimiz aylarda twitterda gaye su akyol konseri olsa da gitsek gibi içinde bulunduğumuz süreçle ilgili tatlı bir serzenişini hatırlıyorum. gaye su akyol kendisine cevap olarak size özel bir dinletiye varım yazmış. tüm iyilerin önünde eğileceği kadar iyi olan bir isim birhan keskin. alıntılamak yetmez. kalbi nar gibi dağılanlar bilir.

hayran olduğum kadın şairimiz... acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun izlerime rastlıyorsun, bıraktıklarıma, orada o yolda çekmiştim ruhumu patlatan fitili benden savrulan parçalar kurusa da, izleri var hala yolun kenarında. izini sür yolun, acının ormanı büyütür insanı vakit geniştir, ufuk sandığından daha yakın acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun, ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin. na zamandı bilmiyorum. yaşadıklarından sana kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun yerde fırtına koparan korku. kendi sarmalında döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun. şimdi, acının ormanından geçiyorsun her şey bir daha kanasa da ne geçtiğin yola ne sana dokunabilirim ben geç meleğim, senin de şarkıların olsun içindeki telleri titreten.

"Günler öylece kendi kendine geçsin diye bir camın arkasında durdum bana dokunmasın hiçbir şey hiç bir şey yarama merhem olmasın iyileşecekse, hiçbir şeysiz iyileşsin diye bir camın arkasında durup akan hayata ve zamana baktım. bilirdim, biliyordum, biliyorum bittiğinde, geçtiğinde, azaldığında sızı, iyileştiğinde o saman tadıyla karıştığında: her şey daha acı olacak."

kalbim ölü mevsimler gibisin bir şeyin görünmeyen iyi yanları gibi ama bitti mevsim bir başka yolcu yok sana fark etmez gibisin.

"aksın, içimde bir nehir gibi dolanan keder unuttuğum, unutmaya çalıştığım ne varsa bende durmasın içimde öyle çok ki, her gidenden biriktirdiğim melekler zaman insafsızlık etmese kederin oyduğu tarafımı sana getirsem kalem beni tutmasa, anlatsam sana siyah, simsiyah bir engerektir zaman ve kış neler eder insana nasıl yarım bırakır, ayırır parçalara sense kışı yaşamadın daha reddetim bütün kesinlikleri kalbim bu hayale bir daha inansın diye siyah... değişmiyor, siyah hala nehir içimde ve kalbim anlamıyor adalet yok, niye? yıktığım, atladığım, söndürdüğüm bir yangın yerindeyim içimde sadece, dediğim gibi her gidenden biriktirdiğim melekler kalbimin üstünde bir daha hançer" (bkz: enstrümantal)